تحلیل و چشم انداز بازار فتوولتائیک شناور در 10 کشور آسه آن

طبق گزارشی که توسط آزمایشگاه ملی انرژی های تجدیدپذیر ایالات متحده (NREL) منتشر شده است، فتوولتائیک های شناور می توانند نقش کلیدی در هدف منطقه ای انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (ASEAN) برای رسیدن به 35 درصد ظرفیت نصب شده از منابع تجدیدپذیر تا سال 2025 ایفا کنند.

در این گزارش 7301 آب (88 مخزن و 7213 آب طبیعی) مناسب برای استقرار فتوولتائیک های شناور در جنوب شرقی آسیا شناسایی شده است. به طور کلی، پتانسیل فتوولتائیک شناور مخازن 134-278 گیگاوات و بدنه های آبی طبیعی 343-768 گیگاوات است.
این گزارش خاطرنشان می کند که پتانسیل PV شناور در مخازن در لائوس و مالزی بارزتر است.
در همین حال، آب های طبیعی در برونئی، کامبوج، اندونزی، میانمار، فیلیپین، سنگاپور و تایلند حتی پتانسیل بیشتری دارند. در ویتنام، صرف نظر از نوع آب، پتانسیل آن نسبتاً پایدار است.

برونئی
برونئی به شدت به گاز طبیعی متکی است که حدود 78 درصد را به خود اختصاص می دهد و به دنبال آن تولید برق زغال سنگ با 21 درصد قرار دارد. هدف آن تولید 30 درصد برق خود از انرژی های تجدیدپذیر تا سال 2035 است. برخلاف کشورهای همسایه آسیای جنوب شرقی، برونئی فاقد ظرفیت نصب شده و پتانسیل زیادی برای توسعه نیروگاه های آبی است که توانایی برونئی را برای ادغام فتوولتائیک های شناور با زیرساخت های برق آبی موجود محدود می کند.
بر اساس این گزارش، برونئی پتانسیل فنی برای ساخت فتوولتائیک شناور بر روی مخازن مصنوعی ندارد. با این حال، ارزیابی 18 بدنه آبی طبیعی را شناسایی کرد که نویدبخش پروژه‌های PV شناور آینده است. ظرفیت بالقوه PV شناور در این توده های آبی بسته به فاصله از ساحل، از 137 مگاوات تا 669 مگاوات متغیر است.

کامبوج
کامبوج یک هدف ترکیبی ظرفیت نصب شده را تا سال 2030 تعیین کرده است، با هدف 55٪ آبی، 6.5٪ زیست توده و 3.5٪ خورشیدی، و انتظار می رود سوخت های فسیلی برای 35٪ باقی مانده باشد.
در حال حاضر، برق آبی منبع اصلی برق است که حدود 45 درصد از کل تولید برق را تا سال 2020 تشکیل می دهد. تخمین زده می شود که پتانسیل فتوولتائیک شناور مخازن کامبوج بین 15 تا 29 گیگاوات است و پتانسیل فتوولتائیک شناور بدنه های آبی طبیعی 22- است. 46 گیگاوات
اندونزی
با منابع فراوان تجدیدپذیر و هدف بلندپروازانه دستیابی به انتشار خالص صفر تا سال 2060، ترکیب تولید برق اندونزی در حال حاضر عمدتاً به زغال سنگ (60٪) متکی است و پس از آن گاز طبیعی (18٪)، انرژی آبی، زمین گرمایی و سوخت های زیستی (17٪) قرار دارند. انرژی های تجدیدپذیر و نفت (3%).
اگرچه اندونزی دارای منابع بادی و خورشیدی قابل توجهی است، اما این فناوری ها هنوز به طور گسترده به کار گرفته نشده اند. شرکت برق دولتی اندونزی PT Perusahaan Listrik Negara قصد دارد بین سال‌های 2021 تا 2030 حدود 21 گیگاوات به ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر اضافه کند که بیش از نیمی از ظرفیت جدید را تشکیل می‌دهد.
انتظار می رود از این ظرفیت برنامه ریزی شده، انرژی آبی 4.9 گیگاوات و انرژی خورشیدی 2.5 گیگاوات باشد.
بر اساس این گزارش، در مجموع 1858 آب (شامل 19 مخزن و 1839 آب طبیعی) مناسب برای پروژه های فتوولتائیک شناور شناسایی شد. ارزیابی پتانسیل فناوری طیف وسیعی از ظرفیت PV شناور را نشان می‌دهد که از 170 گیگاوات تا 364 گیگاوات متغیر است.
لائوس
لائوس قصد دارد تا سال 2025 30 درصد از کل انرژی مصرفی خود را از انرژی های تجدیدپذیر تشکیل دهد.
بر اساس این گزارش، بر خلاف سایر کشورهای ASEAN، لائوس دارای پتانسیل PV شناور مخزن بالاتری نسبت به بدنه های آبی طبیعی است. این ممکن است به این دلیل باشد که لائوس دارای مقدار زیادی منابع داخلی برق آبی است.
با در نظر گرفتن سه مخزن ارزیابی شده در گزارش، لائوس دارای پتانسیل PV شناور تخمینی 5-10GW است. لائوس حدود 2 تا 5 گیگاوات پتانسیل فتوولتائیک شناور آب طبیعی دارد.
در ترکیب با پتانسیل مخزن، این معادل محدوده بزرگتر 9-15GW است. با این حال، پس از استفاده از فیلترهای انتقال برای حذف نزدیکترین بدنه آبی بیش از 25 کیلومتر از خط انتقال، پتانسیل مخزن ثابت باقی ماند، در حالی که پتانسیل بدنه آبی طبیعی حدود 8.4-10.1٪ بسته به فرض فاصله از ساحل
مالزی
مالزی قصد دارد تا سال 2030 ظرفیت انرژی تجدیدپذیر خود را به 4 گیگاوات افزایش دهد. علاوه بر این، مالزی هدف گذاری کرده است که 31 درصد از ظرفیت برق نصب شده خود را تا سال 2025 از منابع تجدیدپذیر تامین کند.
مانند لائوس، مالزی پتانسیل بیشتری برای تاسیسات PV شناور بر روی مخازن، با تخمینی ۲۳ تا ۵۴ گیگاوات، و آب طبیعی با پتانسیل ۱۳ تا ۳۰ گیگاوات نشان داده است. از سال 2021، کل ظرفیت برق نصب شده مالزی 39 گیگاوات است.
مطالعه دیگری که در شش سایت خاص در مالزی انجام شد نشان داد که پروژه های PV شناور می توانند حدود 14.5 گیگاوات ساعت برق در سال تولید کنند. این گزارش این یافته را با در نظر گرفتن تمام آب های قابل دوام در مالزی، با پتانسیل تولید حدود 47 تا 109 گیگاوات ساعت برق سالانه از پروژه های PV شناور، گسترش می دهد.
میانمار
تا سال 2025، هدف میانمار دستیابی به هدف 20 درصد از ظرفیت نصب شده انرژی های تجدیدپذیر است. بر اساس طرح جامع انرژی 2015 میانمار، هدف افزایش سهم انرژی آبی در تولید برق از 50 درصد در سال 2021 به 57 درصد در سال 2030 است.
این گزارش اشاره کرد که پتانسیل فتوولتائیک شناور مخزن میانمار نسبتاً کم است و از 18 تا 35 گیگاوات متغیر است. در مقایسه، پتانسیل آب طبیعی بین 21 تا 47 گیگاوات برآورد شده است. ظرفیت بالقوه این دو در مجموع از کل تولید برق در میانمار بیشتر است. تا سال 2021، کل تولید برق میانمار حدود 7.6 گیگاوات است.
پس از استفاده از فیلترهای انتقال برای حذف نزدیکترین بدنه آبی با خط انتقال بیشتر از 25 کیلومتر، ظرفیت بالقوه مخزن 1.7-2.1٪ کاهش یافت و بدنه آب طبیعی بسته به فاصله 9.7-16.2٪ کاهش یافت. از فرض ساحل
فیلیپین
فیلیپین چندین اولویت را برای بخش برق تعیین کرده است، از جمله تامین تقاضای رو به رشد برق، دستیابی به دسترسی جهانی به برق تا سال 2022 و نصب 15 گیگاوات ظرفیت انرژی تجدیدپذیر تا سال 2030.
در سال 2019، فیلیپین اولین پروژه فتوولتائیک شناور خود را با موفقیت راه اندازی کرد و ساخت پروژه های دیگر در سال های بعد آغاز شد. ارزیابی‌های بالقوه، محدوده ظرفیت قابل‌توجهی بالاتری را برای تاسیسات PV شناور بر روی بدنه‌های آبی طبیعی، در مقایسه با مخازن با ظرفیت بالقوه 2 تا 5 گیگاوات، 42 تا 103 گیگاوات نشان می‌دهند.
ظرفیت بالقوه مخزن پس از استفاده از فیلترهای انتقال برای حذف آب های واقع در بیش از 25 کیلومتری نزدیکترین خط انتقال بدون تغییر باقی ماند. در همان زمان، ظرفیت بالقوه آب های طبیعی حدود 1.7-5.2٪ کاهش یافت.
سنگاپور
سنگاپور یک هدف انرژی تجدیدپذیر برای رسیدن به 2 گیگاوات ظرفیت نصب شده خورشیدی تا سال 2030 و تامین 30 درصد نیاز انرژی خود از طریق واردات برق کم کربن تا سال 2035 را پیشنهاد کرده است.
این گزارش یک مخزن و شش آب طبیعی را در سنگاپور با پتانسیل 67-153 مگاوات در مخازن و 206-381 مگاوات در بدنه های آبی طبیعی شناسایی کرد. بر اساس سال 2021، ظرفیت برق نصب شده سنگاپور 12 گیگاوات است.
سنگاپور علاقه زیادی به پروژه های فتوولتائیک شناور دریایی و نزدیک به ساحل نشان داده است. در این زمینه، سنگاپور یک پروژه فتوولتائیک شناور 5 مگاواتی در امتداد ساحل ساخته است.
تایلند
تایلند قصد دارد تا سال 2037 بیش از 2.7 گیگاوات پروژه PV شناور بر روی 9 مخزن مختلف بسازد. این گزارش نشان می دهد که پتانسیل فتوولتائیک های شناور در مخازن بسیار زیاد است و از 33 تا 65 گیگاوات متغیر است و حجم آب طبیعی 68 تا 152 گیگاوات است. ظرفیت برق نصب شده تایلند در سال 2021 55 گیگاوات خواهد بود.
هنگامی که از فیلتر انتقال برای حذف نزدیکترین بدنه آبی بیش از 25 کیلومتر از خط انتقال استفاده شد، ظرفیت بالقوه مخزن 1.8-2.5٪ کاهش یافت و بدنه آب طبیعی 3.9-5.9٪ کاهش یافت.
ویتنام
ویتنام هدف بلندپروازانه ای برای استقرار 31 تا 38 گیگاوات ظرفیت خورشیدی و بادی تا سال 2030 در راستای هدف گسترده تر خود برای خنثی شدن کربن تا سال 2050 تعیین کرده است.
ویتنام با توجه به وابستگی شدید خود به برق آبی، محیطی مطلوب برای پروژه های PV شناور مستقل و هیبریدی ارائه می دهد. در میان کشورهای آسیای جنوب شرقی، ویتنام دارای بیشترین مخازن مناسب برای فتوولتائیک های شناور با مجموع 22 مخزن است. پتانسیل PV شناور این مخازن حدود 21-46 گیگاوات تخمین زده می شود.
به طور مشابه، پتانسیل فتوولتائیک های شناور در آب های طبیعی ویتنام نیز بین 21 تا 54 گیگاوات است. هنگامی که فیلتر انتقال برای حذف نزدیکترین بدنه آبی با فاصله بیش از 25 کیلومتر از خط انتقال استفاده شد، ظرفیت بالقوه مخزن بدون تغییر باقی ماند، در حالی که ظرفیت بالقوه بدنه آبی طبیعی کمتر از 0.5٪ کاهش یافت.
در ماه مه، دولت فیلیپین با Blueleaf Energy و SunAsia Energy قراردادهایی را برای ساخت و مدیریت بزرگترین پروژه PV شناور جهان با ظرفیت کل 610.5 مگاوات دریافت کردند.
یک گزارش قبلی NREL اشاره کرد که با اضافه کردن پروژه‌های فتوولتائیک شناور بر روی بدنه‌های آبی با ایستگاه‌های برق آبی موجود، سیستم فتوولتائیک خورشیدی به تنهایی می‌تواند حدود 7.6 TW انرژی پاک در سال تولید کند.