تفاوت فیوزهای DC و AC

فیوز به فیوز سوخته نیز معروف است. اصطلاحات معمولی فیوزها به فیوزهای DC و فیوزهای AC تقسیم می شوند.

DC به ولتاژ پایین، جریان کم، ولتاژ پایین، جریان بالا و غیره اشاره دارد، در حالی که AC به ولتاژ بالا، جریان پایین، ولتاژ بالا، جریان بالا و غیره اشاره دارد.

هر دو فیوز DC و AC متعلق به نوع فیوز محدود کننده جریان هستند، با طراحی و ساختار ظاهری مشابه، اما تفاوت های قابل توجهی در روند قطع جریان وجود دارد:

فیوز AC به شکل یک موج سینوسی AC رسانا است که در هر سیکل صفر است. در این زمان، حداقل مقدار شارژ برای خاموش کردن قوس آسان است. هیچ شکل موجی از جریان فیوز DC دارای تقاطع صفر نیست. هنگامی که سیستم DC اتصال کوتاه و روشن است، تبخیر سریع فیوز و نفوذ، جذب و فناوری خنک‌کننده ماسه کوارتز می‌تواند قوس را مجبور به خاموش کردن کند، بنابراین مشکل قطع شدن از قوس AC در شبکه بسیار بیشتر است. .

فیوزهای سریع DC می توانند جایگزین فیوزهای سریع AC شوند، اما فیوزهای AC نمی توانند جایگزین فیوزهای سریع DC شوند.

این دو نوع فیوز را می توان بر اساس فرم حفاظتی آنها تشخیص داد. معمولاً می توان آنها را به موقعیت های زیر تقسیم کرد:

1. فیوز محدود کننده جریان: فیوز طوری طراحی شده است که جریان را در محدوده حداکثر بار خود تجهیزات محدود کند. به عنوان مثال، مشخصات ولتاژ شارژ خودروها 12 ولت و 15 آمپر (با فیوزهای نصب شده در ولتاژ 12 ولت و 15 آمپر) است. اگر خطای الکتریکی رخ دهد یا سیم به دلیل جریان بیش از حد (بیش از 15 آمپر) شکسته شود، فیوز برای محافظت فیوز می شود. به عنوان مثال، اگر یک شارژر خانگی 110 ولت و 5 آمپر باشد (اگر فیوز AC یا قطع کننده مدار نصب شده باشد)، انتخاب فیوز سریع Chint جریان نامی را برای ایمنی الکتریکی قطع می کند.

2. گرم شدن بیش از حد فیوز: این فیوز با موارد فوق متفاوت است. تحت کنترل حرارتی، صرف نظر از اینکه جریان خیلی زیاد است یا نه، انتخاب فیوز سریع Chint به طور خودکار زمانی که دمای الکتریکی از دمای نامی فراتر رفت، قطع می‌شود و به عملکرد حفاظتی دست می‌یابد. معمولا پلوپزها و اجاق های برقی خانگی ما از این اصل پیروی می کنند. مثال های زیادی برای توضیح وجود دارد.